Vorige week donderdag dacht ik al dat het ging gebeuren. Tussen zaterdag en maandag was Dots eigenlijk uitgerekend, dus het zou een beetje vroeg zijn. Maar.. vals alarm. Maandag dan? Dinsdag dan? Woensdag dan? Ze waren duidelijk nog niet af, en pas donderdag (gisteren) waren ze blijkbaar ”fully assembled” en klaar om te komen. Wachten duurt dan wel echt lang hoor!
Deze keer was niet de inloopkast uitverkoren, maar de grote bench in de slaapkamer. Ik denk dat Dots zich niet meer herinnert dat ze eigenlijk in de kast geboren is en pas later naar de bench verhuisd is. Maar super handig, want de bench is een stuk beter voor je rug dan onderin de kast.
Het leek ons fijn en rustiger voor Dots om de andere katten even beneden te houden. Maar dat was niet de bedoeling, dus na luid gemiauw van beide kanten zaten er vier katten rustig op het bed te kijken naar de bench.
Dots is vanaf het allereerste moment een super goede mama en is tot nu toe nog niet weg geweest bij de kittens. Ook Flux komt af en toe helpen (Dots poetsen na de bevalling, maar ook de kittens moeten af en toe extra gewassen worden).
Week 1:
Vandaag zijn de kittens van Iridium Connect the Dots en Ptiprince O-Iridium Fable alweer één week oud.
De afgelopen dagen hebben ze alvast een naam gekregen. Tijdelijk, want bij hun nieuwe baasjes krijgen ze meestal nieuwe namen. Maar ze kunnen niet ‘paarse nagellak linkervoorpoot’ blijven heten de komende weken
Even voorstellen:
ꜱᴀᴍᴏꜱᴀ
ᴍᴏᴏɴᴄᴀᴋᴇ
ᴍᴀᴄᴀʀᴏɴ
ᴍᴜꜰꜰɪɴ
ᴘʀᴇᴛᴢᴇʟ
De grootste dikzak (Samosa) weegt al ruim boven de 200 gram. Pretzel (de kleinste) en Mooncake (de hongerigste) hebben de eerste paar dagen toch een heel klein beetje babycat melk extra gehad. Of het echt nodig was, zullen we nooit weten, maar vooral Mooncake was erg enthousiast over het extra eten.
Dots is verder erg beschermend naar de kittens toe. Maandag was de eerste keer dat ze helemaal zelf naar beneden kwam (voor die tijd hebben we haar uitgelegd dat ze nog wel naar de kattenbak moet af en toe). Tien minuutjes, en dan is het toch echt weer tijd om bij de kittens te gaan liggen. We mogen ze ook eigenlijk écht niet lenen om te wegen, ook al staat de weegschaal direct naast de bench en zijn ze binnen 10 seconden weer terug. Foto’s maken heb ik dus maar op hun plek in hun nest gedaan, je denkt toch niet dat ik ze even mag lenen voor een fotosessie. Als ze hard piepen komen oma Flux en overgrootmoeder Zazou ook gauw kijken of er geholpen/verdedigd moet worden. Flux past af en toe op de kittens als Dots buiten is spelen en zeker als ze zielig piepen. Ook heeft Flux al even gekeken of ze dan misschien ook melk willen drinken bij haar, maar logistiek is dat niet helemaal gelukt
Alle kittens zijn gereserveerd voor de wachtlijst, in volgorde van de wachtlijst worden één voor één mensen gecontacteerd als de kittens straks een paar weken oud zijn en alles goed gaat.
Week 2:
De kittens van Iridium Connect the Dots & Fable zijn bijna twee weken oud! (Maar donderdag moet ik werken, dus geen tijd om foto’s te maken)
Ook vandaag mocht ik natuurlijk eigenlijk geen foto’s maken, de kittens zijn van Dots en niet om op te tillen. De foto’s zijn dus weer snel snel direct naast hun bench gemaakt onder waakzaam oog van zowel mama Dots als oma Flux. Deze keer zijn er een aantal kittens opgegeten door een krokodil
Ze heten niet voor niets Pretzel, Muffin, Samosa, Mooncake & Macaron!
Zoals je kunt zien groeien de kittens goed, en zullen we over ongeveer twee weken weemoedig terug denken aan de tijd dat ze nog rustig in de bench rond kropen en hun dagen doorbrachten met melk drinken en slapen.
Week 3:
Bijna drie weken oud alweer. Tot groot verdriet van Dots gaan de kittens steeds harder rondjes rennen in de bench. De bench is niet super groot, maar toch te groot volgens Dots. Stel je voor dat ze helemaal aan de andere kant van de bench zijn! Ze probeert dit op te lossen door in een hoekje te gaan liggen en dan de kittens te roepen. Als ze maar niet te ver weg gaan! Zolang ze nog melk drinken en niet téveel de kittenzoomies hebben zal dat wel werken, maar dat duurt niet lang meer! En hoewel ik toestemming heb om naar de kittens te kijken, is Dots ferm voorstander van het spreekwoord ”kijken doe je met je
.”
Gelukkig komt Dots ook wel steeds meer naar beneden om te spelen met de gebruikelijke veertjes en hengeltjes en natuurlijk de blaadjes in de tuin te vangen. Ik ben benieuwd wanneer de kittens het eerste ”gevangen blaadje” te eten krijgen
Week 4:
De kittens van Connect the Dots & Fable zijn alweer bijna vier weken oud. Ze hebben een drukke week met veel veranderingen achter de rug.
Vanaf donderdag begon op te vallen dat vooral Pretzel & Mooncake niet zo hard meer groeiden. En Mooncake was ook geïrriteerd op mijn vingers aan het bijten. Melk uit het flesje was niet de bedoeling, ook daar werd boos op de miracle nipple gekauwd en de eerste vlijmscherpe tandjes begonnen net door te komen. Blijkbaar hadden ze gezamenlijk besloten dat ze groot genoeg waren om melk van een schaaltje te drinken. Prima. Pretzel en Mooncake waren weer goed aan het groeien, maar nu begon Muffin wat langzamer te groeien. En die wilde best wel de rand van het schoteltje opeten *nomnomnom* of melk van je vingers likken, maar drinken van het schoteltje was wel erg lastig. Dan toch maar Babycat Mousse proberen? Maar ze waren nog geen 3,5 week dus wel erg jong. Uiteindelijk toch maar geprobeerd. Als ze geen flesje willen, geen melk van het schoteltje en niet groeien, moet je toch wat. Groot succes.
Vanaf dit weekend zijn alle vijf de kittens vrolijk begonnen met eten. Er zit er altijd wel eentje bij die even vergeet hoe het moet en liever babycat mousse met vingers erbij eet (auw!) maar ze eten regelmatig het hele schaaltje leeg zodat er helemaal niets over blijft voor Fable om uit te likken.
Maar kittens die eten, moeten ook zelfstandig poepen. Dus een grotere bench was nodig, gelukkig hebben we dezelfde bench in nog een maatje groter en Dots zag duidelijk geen verschil en ging daarmee akkoord. Nog een kattenbak erin en voor de zekerheid een klein bakje met water waar ze lekker doorheen kunnen spetteren en hun nieuwe onderkomen is compleet. Wel nog steeds in onze slaapkamer maar gelukkig slapen de kittens net als wij een groot gedeelte van de nacht fijn door.
En dan hierbij nog de foto’s van deze week, zoals altijd gemaakt onder protest van Dots die vindt dat de kittens IN DE BENCH MOETEN BLIJVEN BIJ DOTS
Alle kittens van Dots zijn gereserveerd voor onze wachtlijst, vanaf vijf weken leeftijd gaan we mensen uitnodigen om naar ze te komen kijken in volgorde van de wachtlijst.
Week 5:
Bijna vijf weken oud. En: ze wonen beneden! Wat blijkt nou: het maakt Dots helemaal niet uit wáár de kittens wonen, als je er maar met je tengels vanaf blijft. Om de kittens wat meer ruimte te geven hadden we de grote bench beneden neergezet in de kattenkamer. We hebben beneden namelijk een kamer plus badkamer over, lekker rustig voor Dots. Om de bench heen hebben we met grote dozen de ruimte door midden gedeeld zodat ze niet gelijk verloren lopen. Paar balletjes erin en Dots is helemaal tevreden!
Groot voordeel is ook dat de kittens zodra je bij de bench gaat zitten nu zelf naar je toe kunnen komen (en gelijk op schoot gaan zitten natuurlijk) en dus niet opgetild hoeven te worden. Het enige dagelijkse stressmomentje is nu het tillen naar de weegschaal op letterlijk één meter afstand van de bench… en natuurlijk het maken van de foto’s. Zowel Dots als oma Flux wilden ook graag mét de kittens op de foto, dus zie hier het resultaat
Flux heeft ondertussen uiteindelijk toch nèt niet gewacht tot de dagen langer worden en is gisteren krols geworden, dus we hopen op een nestje van Fable & Flux in februari!
Op de pagina ”kittens” staan in de albums van elke kitten nog wat extra foto’s.
Week 6:
Bijna zes weken oud zijn Pretzel, Samosa, Muffin, Mooncake & Macaron. Ze beginnen allemaal een heel eigen karaktertje te krijgen. Macaron noemen we ook wel ”de alleshapper.” Vingers, hengels, speeltjes: niets is veilig
Mooncake is niet de alleshapper maar ”de vingerhapper” die het vooral heeft voorzien op sappige vingers.
Muffin kan vooral heel goed lief naar je kijken tot je bijna smelt, en Samosa is echt de rustigste van het stel die vaak op z’n rug op schoot komt liggen slapen. Muffin:
Samosa:
En Pretzel is dan wel nog steeds iets kleiner dan de rest met 610 gram ten opzichte van de 650 gram van de rest, maar haalt zeker kattenkwaad uit voor twee keer haar gewicht. Samen met Macaron was ze vandaag al over het kinderhekje van de kattenkamer heen geklommen en ze waren achter Alphons aan de trap op aan het hobbelen met hun miniatuur-pootjes.
En hoewel ze door de lockdown natuurlijk niet véél bezoek tegelijkertijd krijgen, komen er vorige en deze week toch regelmatig even mensen aanwaaien om de kittens te knuffelen. Met z’n allen mogen ze dan op de bank met veertjes en hengeltjes spelen. En hoewel Dots natuurlijk strikt toezicht komt houden, màg het wel. Tot nu toe hebben de kittens (gelukkig) nog geen dooie muizen gekregen uit de tuin, en zelfs nog geen speelkussentjes zoals Zazou en Flux altijd brachten. Maar vandaag hebben ze hun eerste prooi gekregen om zelf te leren jagen: een prachtige kattenhengel, Dots’ absolute lievelings.
Tijdens het foto’s maken had ik ook wat veertjes en belletjes gepakt, met als resultaat de kittens én drie volwassen Mau’s met ogen als schoteltjes die OOK mee wilden spelen. Dat het daarna ging stormen buiten, zal zeker meegespeeld hebben.
Alle kittens hebben ondertussen via mijn wachtlijst een geweldig nieuw baasje gevonden en als het goed is heeft iedereen op de wachtlijst hier ook een mailtje over gehad gisteravond
Filmpje van de super-zoomies die ze gisteren hadden:
Week 7:
De kittens van Iridium Connect the Dots x Ptiprince Iridium Fable zijn alweer bijna zeven weken oud. En wat groeien ze hard! Ze zitten allemaal alweer ruim boven de 700 gram, en zelfs Pretzel is geen klein Pretzeltje meer:
Samosa:
Macaron:
Mooncake:
Muffin:
Dots heeft uitgevonden dat als wij niet met de hengel met de kittens spelen, dat het ook werkt als ze de hengel pakt en ermee gaat rammelen. Een hele effectieve manier om de aandacht van de kittens te krijgen. Helaas heeft ze het niet bij hengels gehouden…Waar ik vorige week nog schreef dat ze nog geen half levende muizen uit de tuin hadden gehad…. afgelopen vrijdag heeft Dots ze een van onze geliefde goudwindes gebracht. Helemaal zelf uit de vijver gevangen. Overal door het huis zaten schubben tegen de vloer geplakt en de kittens waren héél blij…en wij wat minder dus. De vijver is nu afgezet zodat ze niet de gehele inhoud te eten geserveerd krijgen in de komende dagen. Vervolgens hadden ze afgelopen zaterdag één van hun mandjes naar de deur geschoven. Zo konden ze mooi via het dak van het mandje óver het kinderhekje ontsnappen. Wordt je in de ochtend wakker met vier kittens op de trap en een trotse Dots die ze vanaf de overloop aan het roepen is. Toeter dacht veilig boven te slapen, komen er allemaal van de monsters naar boven gekropen.
Na het mandje terug geschoven te hebben hadden ze helaas de smaak te pakken en hebben ze zondag net zo lang geoefend tot ze ook zonder het mandje over het hekje konden springen, dus met een doos hebben we nu een tijdelijke verhoging gemaakt. In de middag/avond mogen ze best door het hele huis wandelen onder toezicht, maar er moet voor de veiligheid natuurlijk wel toezicht zijn. Zou me niets verbazen als ze ze anders binnenkort mee naar buiten neemt om ze haar favoriete blaadjes/bomen te laten zien ><
Dots vindt het wel super gezellig als ze op de bank liggen, en gaat ook gerust languit bij mij op schoot liggen en dan vijf kittens voeren…heel lief en super onhandig want de helft valt er dan natuurlijk steeds bijna af. Als ze klaar zijn met spelen komen ze sowieso bij mij en Alphons op schoot liggen, super lief!
Zoals je in het filmpje kan zien hadden ze deze week géén zin om stil te zitten voor de fotoshoot:
Week 8:
Alweer bijna acht weken oud. De tijd vliegt (net als de kittens) Mooncake weegt al bijna 1kg en Pretzel zit nog net onder de 900 gram. De gordijnen zijn niet meer veilig en als je soms je oor te luister zou leggen in onze woonkamer als ze de ultra-zoomies hebben, dan zou je denken dat er een kudde olifanten rondloopt. Soms is het eventjes heel stil. Dan slapen ze óf ze zijn iets aan het doen wat niet mag. Hoor je vervolgens een glas water van de keukentafel af kletteren, dan konden ze blijkbaar op de keukentafel klimmen en zaten ze met z´n vijven met hun snoet in het glas tot het omviel. Met hun kleine vlijmscherpe nageltjes kunnen ze op meer plekken komen dan je zou denken!
Naast de five-way tunnel (een kattentunnel met vijf ingangen) hebben ze nu ook het Avonturen-kleed gekregen als nieuw speelgoed. Toch blijft de topfavoriet een oranje Welpie van de Appie. De hele dag wordt hier mee gesleept en degene die m te pakken heeft wordt vol enthousiasme achtervolgd door de andere kittens.
Alle kittens zijn vorige week gechipt en met dank aan @Neocat waren de stambomen met de gelamineerde chipstickers binnen een paar dagen al binnen. Echt heel fijn zo´n vereniging waarbij de stambomen altijd netjes op tijd gemaakt en opgestuurd worden. Net na het chippen hebben we alle kittens in de SureFeed automatische voerbak ingeleerd zodat ze deze kunnen openen en daar hun brokjes uit kunnen eten. Momenteel beginnen de andere katten namelijk nogal rond en bol te worden van alle kittenbrokjes die ze binnen krijgen. Vooral Fable eet meestal eerst de restjes van het natvoer van de kittens op (soms zelfs tussen de kittens in terwijl ze nog aan het eten zijn) en gaat daarna nog even zijn grote bakkus vullen met de bak met brokjes die er altijd staat. Tot grote vreugde van de grote katten snappen de kittens het concept van de SureFeed nog niet en duurt het nog even voordat we de kittenbrokjes kunnen opbergen.
Macaron:
Muffin:
Mooncake:
Samosa:
Pretzel:
vlnr: Macaron, Pretzel, Muffin, Mooncake & Samosa
En ander belangrijk nieuws: eind februari verwachten we nog een nestje kittens van Flux & Fable. Zoals altijd is voor dit nestje al een lange wachtlijst en het duurt een tijd voordat ik na dit nestje weer kittens zal hebben. Echobeeld van dit weekend: \\
Week 9:
Macaron, Muffin, Samosa, Pretzel & Mooncake zijn alweer bijna negen weken oud. Tijd om voor het eerst op reis te gaan! Samen met mama Dots mochten ze mee in de auto naar mijn ouders. De reis verliep voorspoedig, niemand was gelukkig wagenziek. Eenmaal aangekomen kwamen ze direct uit hun mandjes om eens goed rond te kijken. Pluisje de hond mocht even in de bench, want én een nieuwe omgeving en zo´n eng zwart harig monster leek me een beetje teveel van het goede. Dat ze daarna met hun pootjes in zijn bench gingen hengelen heeft Pluis maar vakkundig genegeerd. Die weet ondertussen ook wel dat als je kittens probeert op te eten, je met een boze mamapoes te maken krijgt en dan weet je niet zeker of je nog twee ogen overhoudt.
Spelen met mijn vader:
Ze hebben heerlijk samen met Dots op de bank gelegen en melk gedronken, zijn in slaap gevallen op schoot én hebben enorm genoten van de warme pelletkachel. Hoewel Macaron op een gegeven moment bijna een gesmolten hoopje Macaron was geworden. En hoewel Dots ze natuurlijk goed in de gaten heeft gehouden, was ze totaal niet gestrest en vond ze het wel gezellig om lekker door iedereen geaaid te worden en vol trots haar kittens te laten zien. Ook als er bij ons bezoek komt, gaat ze meestal ergens een kamer verderop heel diep liggen slapen zo van ´en nu mogen jullie even op ze letten, ik let al de hele dag op.´
De nieuwe baasjes van de kittens zijn deze week één voor één langs geweest om te zien hoe groot ze nu geworden zijn (bijna allemaal een kilogram) en hoe hard ze kunnen rennen. (spoiler: heel hard) Zo weten we nu al dat Samosa & Macaron, die straks samen gaan wonen, Storm en Yuki gaan heten! Over de rest van de namen moet nog goed nagedacht worden, maar we hebben nog een paar weken.
Pretzel eet alles op:
Deze week zijn ze ook voor de allereerste keer even buiten wezen spelen. Super leuk, alles moet natuurlijk geproefd worden, maar Dots vindt het nog wel erg spannend als ze buiten zijn en roept de hele tijd ”doen jullie voorzichtig!”
Macaron:
Mooncake:
Muffin:
Pretzel:
Samosa:
Bijna 10 weken oud! Ze hebben allemaal hun eerste inenting gehad vorige week. Omdat ze een lekker snoepje hadden gekregen, hebben ze daar echt helemaal niets van gemerkt. Daarnaast heb ik ze natuurlijk ook helemaal nagekeken, en ze zijn alle vijf gelukkig 100% gezond!
Ze mogen van Dots nu ook al wat langer buiten spelen. Jammer dat het nog zo koud is, normaal kunnen ze op deze leeftijd de eerste mugjes en vliegjes gaan vangen buiten.
Na het buiten spelen moet er natuurlijk met z’n alle binnen opgewarmd worden:
De foto’s van deze week zijn voor de verandering met een papieren roze achtergrond. Vonden ze heel interessant. Zo kon je via het papier op het keukenblok springen, en over het aanrecht heen en weer rennen. En als je heel heel hard heen en weer rent met z’n allen, dan gaat het papier vanzelf verplaatsen. Ook zitten er in de rand van mijn mooie fotopapier allemaal tandvormige gaatjes nu, heel gek.
De bende van vijf is alweer 11 weken oud. Wat gaat de tijd snel! En hoewel ze kattenkwaad graag met z’n vijven uithalen, zie je toch steeds meer kleine verschillen tussen de stipjes-kittens.
🅼
🅲
🆁
🅽 brengt elke avond zodra ik zit haar lievelingsspeeltje. (een stukje konijnenbont met een touwtje eraan) Daar móet mee gespeeld worden en als ik het (niet te ver) weggooi, komt ze het snel weer terug brengen.
🆁🅴🆃🆉🅴🅻 is, zoals je op de foto’s goed kunt zien, altijd bezig met dingen vangen. De camera, veertjes, speeltjes…maakt niet uit. Hoewel ze in gewicht gelijk loopt met Muffin, is ze qua bouw nog steeds de fijnste maar wel altijd de allereerste die, regen of zonneschijn, door het kattenluikje gauw naar buiten glipt.
🆂
🅼
🆂
is, voor een kitten dan, de rust zelve en is vaak nog in diepe slaap ergens aan het chillen terwijl de rest alweer de planten van de vensterbank aan het gooien is. Zijn favoriete slaapplaats is op schoot.
🅼🆄🅵🅵🅸🅽 is echt een meisjes-meisje dat lief en zachtjes overal mee speelt, totdat je een verenhengel pakt. Dan is het aan één stuk door *ekekekekek* en het is deze week voor het eerst in weken gelukt om ook één foto van Muffin te maken met geslóten mond.
En 🅼
🅽🅲
🅺🅴….als je me hard AUW! hoort roepen, is het bijna altijd Mooncake die een stukje onbedekte huid heeft gevonden om z’n nagels of tanden in te zetten. En als er eten op tafel staat…hij kijkt echt niet eerst of het eetbaar is, en heeft deze week al meerdere stukken pasta en courgette te pakken gekregen en die slikt ie gewoon gelijk in. Was ik deze week begonnen met koken, had ik de dichte zak rucola alvast op de keukentafel gelegd.
Kom je terug in de keuken, rennen er vijf kittens met blaadjes sla in hun bek rond…
Buiten spelen is ook steeds leuker. Als het zonnig is, genieten ze van de zon. Maar nóg leuker is het als het heel hard waait en de blaadjes rond vliegen zoals de afgelopen dagen. De foto´s van deze week zijn dan ook buiten gemaakt afgelopen zondag toen het even prachtig zonnig was
Als bonus nog een filmpje van etenstijd…alsof ze nooit iets krijgen!
Week 12: